خسته ام از این دنیا

    از تنهایی و بی کس شدن توی تموم رویاها

               از بغض و هق هق وگریه توی تموم شب ها

               از صد بار مردن و زنده شدن توی تموم روزها

               از شکستن قلبم توی تموم دلبستگی ها

               از بودن ولی فراموش شدن از تموم یادها

               از نرسیدن و مرگ تموم ارزوها

               از ناامید بودن به فرداها

               از. . .

             باشه دنیا!تسلیم برو بذار من باشمو دردها!